Aptallık ve Ticaret

Kopya ticareti için hizmet. Algo'muz işlemleri otomatik olarak açar ve kapatır.

L2T Algo, minimum riskle oldukça karlı sinyaller sağlar.

24/7 kripto para ticareti. Siz uyurken biz ticaret yaparız.

Önemli avantajlarla 10 dakikalık kurulum. Kılavuz, satın alma işlemiyle birlikte verilir.

%79 Başarı oranı. Sonuçlarımız sizi heyecanlandıracak.

Ayda en fazla 70 işlem. 5'ten fazla çift mevcuttur.

Aylık abonelikler £ 58'den başlar.

L2T Bir Şey

TELGRAF

SONUÇLAR

Aptallığın Yedi Çeşitleri
(ve onlar hakkında ne yapmalı)

Not: “Piyasalarda Sonsuz Zaferin 3 Sırrı – Bölüm 2” başlıklı bir yazı yayınlamak istedim ancak aşağıdaki yazı lehine ertelemek zorunda kaldım. Alım satım %100 psikolojik bir oyundur ve bu nedenle birçok deneyimli, bilgili ve yetenekli tüccar piyasalarda hala büyük kayıplara maruz kalmaktadır ve uzun yıllara dayanan deneyime rağmen bazıları fakir kalmaktadır. Bir kez daha fırsat verildiğinde, disiplinsiz psikoloji nedeniyle aynı hataları tekrar yapacaklardır. Tüccarların, marj çağrıları aldıktan sonra bebekler gibi ağladığını, ancak yeni fonlarla yeniden alım satıma devam ettiklerinde önceki marj çağrılarına yol açan aynı hataları tekrarladığını göreceksiniz. Aşağıdaki makale halk içindir, ancak ticaret ve yatırımla da ilgisi vardır. İçindeki gerçek, ticaret kariyerinizde bir fark yaratabilir.

"Aptallığın pek çok türü vardır ve zeka en kötülerinden biridir." – Thomas Mann.

Zekanın doğası üzerine pek çok söz sarfedilirken, aptallık konusu nispeten ihmal ediliyor - her ne kadar etrafımızda olsa da, bizi mahvediyor. Bunun nedeni muhtemelen aptallığın sadece zeka eksikliği olduğunu varsaymamızdır. Bence bundan daha fazlası var. Birçok farklı biçimde gelir; bundan sonrası hiçbir şekilde kapsamlı değildir.
Aptallık ve Ticaret 1. Saf aptallık
En bariz aptallık türüyle başlayalım: beyin için boktan (bilimsel jargonu bağışlayın). Aptal bir kişinin sağduyulu tanımı, bilişsel yetenekte, özellikle de açıkça düşünme ve akıl yürütme yeteneğinde eksik olan kişidir. Aptal bir insanın IQ'su düşüktür. Sözel akıl yürütme testlerinden ve Raven'ın matrislerinden çakıyorlar çünkü verilerdeki kalıpları tespit etmeyi, dili manipüle etmeyi veya mantık zincirlerini takip etmeyi zor buluyorlar. (Analitik akıl yürütmenin zeka olup olmadığı sorusunu parantez içine alıyorum - eğer öyleyse, o zaman Flynn etkisi atalarımızın hepsi morondu - ama çoğu insanın aptallıkla kastettiği şey onun eksikliğidir). Karmaşık bir şeyle sunulan aptal kişi yalnızca anlamsız kaos görür. Aptal bir insanı bir oyunla tanıştırırsanız, kuralları açıkça ve tekrar tekrar açıklandıktan sonra bile, öğrenemezler veya çok yavaş öğrenebilecekleri için kuralları anlamada başarısız olurlar. Zeka, öğrenmeden ayrılamaz, yapay zeka bilim adamlarının anlaması uzun zaman aldı; hızlı öğrenen aptal bir makine yapmanın daha iyi olduğunu anlayana kadar akıllı bir makine tasarlamak için yıllarını harcadılar.1 Bu tür aptallığın nedenleri nelerdir? Genetik? Kişi, kötü zihinsel donanımı miras almış olabilir. Çevre? Belki de öğrenmelerini veya düşünmelerini asla gerektirmeyen bir kültürde büyüdüler. Ya da belki zehirlendiler: Yakın tarihli bir araştırma, kurşunun neredeyse kaybından sorumlu olduğunu buldu. bir milyar IQ puanı savaş sonrası Amerika'da. Sebebi ne olursa olsun, bu anlamda aptallık, kalıpları tanımlayamama, mantığı takip edememe veya deneyimlerden öğrenememe anlamına gelir. Aptal bir insan her zaman her şeyde acemidir.

2. Cahil aptallık
Cehalet aynı zamanda aptallığın sağduyulu bir tanımıdır: aptal insanlar boktan hiçbir şey bilmeyen insanlardır (başka bir bilimsel tanım). Şimdi, cehalet hiçbir şekilde her zaman aptallığın bir işareti değildir; bilim de dahil olmak üzere herhangi bir entelektüel keşif, kişinin neyi bilmediğinin farkında olmasına bağlıdır. Ancak bir deneyim, teknik veya bilgi bankasından yararlanamayan insanların yeni sorunlarla ve zor sorularla başa çıkmayı çok zor bulacakları da doğrudur. Nasıl bu hale geliyorlar? Belki #1'e göre hatalı donanımları vardır ve bu nedenle bilgi alamamış ve tutamamışlardır veya kendilerine bunu yapma şansı verilmemiş olabilir: belki fazla eğitim almamışlardır, ya ailelerinden ya da okuldan geliyorlar ve bu yüzden dünyayı anlamlandırmak için gerekli olan temel araçlardan ve çerçevelerden yoksunlar – sözel ve matematiksel beceri, temel coğrafya veya politik sistemler bilgisi vb. Eğitim uzmanı ED Hirsch, bir gazete okuma yeteneğinin ve tüm makalelerin ne hakkında olduğu hakkında en belirsiz fikre sahip olmanın, çoğumuzun kabul ettiği bir genel bilgi düzeyi gerektirdiğini gözlemledi. Herhangi bir alandaki arka plan bilgisi balıklar için su gibidir: Suya sahip olduğumuzun zar zor farkındayız ama yeni bilgileri özümsememizi sağlayan şey budur. Ne kadar az bilirseniz, öğrenmek o kadar zorlaşır; ne kadar az öğrenirsen, o kadar az bilirsin - o kadar aptal olursun. Bu cehalet döngüsüdür ve mükemmel donanıma sahip insanlar buna sıkışıp kalabilirler.
Aptallık ve Ticaret 3. Sudan çıkmış balık aptallığı
Buraya kadar aptallığın sağduyulu tanımlarını tartıştık. Bilişsel beygir gücü ("zeka") ya da bilgi ya da düşünme gibi bir şeyin eksikliği olarak tanımlanma eğilimindedir. Bu yetersiz görünüyor. Bunu yalnızca beyin gücünün yokluğu olarak tanımlamak, sudan çıkmış balık aptallığı dediğim şeyi açıklamaz. Bir alanda çok fazla bilgi edinmiş ve bu nedenle son derece zeki olarak kabul edilen güçlü beyinleri olan insanlar, dolaştıkları her bilgi alanında son derece akıllı düşüncelere sahip olacaklarını varsayma eğilimindedir. Kendi birikmiş bilgilerini sorgusuz sualsiz kabul ederler ve kendi alanlarında onlara sağladığı kolaylığın yalnızca çok yönlü parlaklıklarının bir işlevi olduğuna inanırlar.

Şimdi, bir dereceye kadar, bu uzmanlar muhtemelen bu konuda akıllı oldukları için başka şeylerde de akıllı olacaklarını varsaymakta haklılar – şöyle bir fenomen var: Genel zeka. Ancak yeni alanlarda ne kadar zeki olduklarını aşırı derecede abartabilirler ve sonunda korkunç kararlar verebilirler. Twitter, bilim insanlarının veya tarihçilerin akademik alanlarının dışında nasıl aptal olabileceklerini ortaya çıkarmak için harika oldu. Çoğu zaman, uzmanlar yabancı bir alana geçtiklerinin farkına bile varmazlar: 2008 çöküşünde işleri batıran bankacılar, gerçekte belirsizlik alanındayken risk alanında olduklarını düşündüler. Pandemi sırasında ayakları yere basmayan düzenleyiciler (ABD için Birleşik Krallık'tan daha fazla sorun teşkil ediyor) şu anda kriz yönetimi alanında olduklarının farkına varamadılar.

4. Kural tabanlı aptallık
Aptallıktan sık sık bu bireysel bir özellikmiş gibi bahsederiz - bir kişinin olduğu veya olmadığı bir şey. Akıllı insanlar ve aptal insanlar hakkında, hatta entelektüeller arasında bile konuşmak olağandır: aptallığı en azından bir şekilde ciddiye alan az sayıdaki bilim adamından biri, 1976'da İnsanın Temel Yasaları adlı bir makale yazan İtalyan ekonomist Carlo Cipolla'ydı. olarak satın alabileceğiniz aptallık kitap. Buradan da görebileceğiniz gibi bunun özetiCipolla, dünyanın aptal ve aptal olmayan insanlar olarak ikiye ayrıldığı ve bunun üzerine kendi “yasalarını” kurduğu öncülünden yola çıkıyor (“her zaman ve kaçınılmaz olarak, herkes dolaşımdaki aptal bireylerin sayısını hafife alıyor”). Deneme zekice yazılmış ama hala okunmasının sebebinin rahatlatıcı olduğundan şüpheleniyorum. Bir insanın ya zeki ya da aptal olduğunu hayal etmek güzel - ve bunu fark ettiğime göre, zeki olanlardan biri olmalıyım. Aptallığı herkesin, hatta senin bile tutsak edebileceğin bir şey olarak düşünmek daha rahatsız edici.

Aptallık sistemik olabilir. Santa Fe Enstitüsü karmaşıklık teorisyeni David Krakauer, Romalıların birçok yönden zeki olmalarına rağmen matematikte hiçbir ilerleme kaydetmediklerini gözlemliyor. Bunu, karmaşık toplamlar yapmayı neredeyse imkansız hale getiren bir sayı sistemine bağlıyor. Orta Çağ'da Avrupa'ya ithal edilen (ünleri kadar aptal değil) Arapça sayıların manipüle edilmesi daha kolaydır. Yeni sistem, medeniyetimizi toplu olarak daha akıllı veya en azından daha az aptal yaptı. Kullandığımız araç veya platform, akıllı olduğumuzda bile bizi aptal tutabilir. Aslında Krakauer'in görüşü, aptallığın zeka veya bilgi eksikliği olmadığıdır; hatalı algoritmaların kalıcı uygulamasıdır (tabii ki kendisi de Arapça bir kavramdır). Diyelim ki birisi size bir Rubik Küpü verdi.
Aptallık ve Ticaret Üç olasılık düşünün. Bir algoritma biliyor olabilirsiniz veya algoritma seti bu da hızlı bir şekilde çözmenizi ve çok akıllı görünmenizi sağlar (aslında Krakauer bunun bir tür akıllılık olduğunu söyler). Veya yanlış algoritmaları öğrenmiş olabilirsiniz – ne kadar denerseniz deneyin bulmacayı asla çözemeyeceğinizi garanti eden algoritmalar. Veya tamamen cahil olabilirsiniz ve rastgele devam edebilirsiniz. Krakauer'in anlatmak istediği, cahil kübikçinin en azından kazara çözme şansı olduğudur (teorik olarak konuşursak – bunu evde denemeyin), oysa hatalı algoritma kübörü asla yapmaz. Cehalet, bir sorunu verimli bir şekilde çözmek için yetersiz veridir; aptallık, daha fazla veri eklemenin doğru yapma şansınızı artırmadığı bir kuralı kullanmaktır – aslında, yanlış anlama ihtimalinizi artırır.

Etrafınıza bakın ve kusurlu algoritmalara hapsolmuş insanları görebilirsiniz (savaş varsa, o zaman Amerika'nın suçu olmalı'; 'piyasa çöküşü varsa, o zaman toparlanma hemen köşede') Esnek olmayan bir şekilde uygulanan düşünme kuralları aptallığa yol açar. sonuçlar. Bir siyasi parti veya ideoloji adına son derece partizan olan insanlar arasında çok fazla aptallık buluyorsunuz. Bu insanlar, hangi tarafta olduklarına bakılmaksızın bilişsel olarak esnek olmama eğilimindedir. Hikayeleri veya akıl yürütme zincirlerini temizlemek için çekilirler. Onları yakalayan politikacılar veya aktivistler, bu algoritmik düşünce yapılarını inşa etme ve yayma konusunda yeteneklidir.

Çoğu zaman, aptallık zihinsel materyallerin yokluğundan değil, onların fazlalığından kaynaklanır. Güçlü algoritmalar, kötü teoriler, sahte gerçekler, baştan çıkarıcı hikayeler, sızdıran metaforlar, yanlış yerleştirilmiş sezgiler gibi zihnimizde taşıdığımız ve başkalarından emdiğimiz tüm şeylerin ürünüdür. Öyle olmasa bile sağlam bilgi gibi hissettiren şeyler. Eskilerin dediği gibi, başını belaya sokan bilmediğin şeyler değil, bildiğin şeyler öyle değil.

5. Aşırı düşünme-aptallık
psikolog ne zaman Philip Tetlock yüksek lisans öğrencisiyken, akıl hocası Bob Rescorla tarafından tasarlanan ve bir grup Yale lisans öğrencisiyle bir fareyi karşı karşıya getiren bir deneye tanık oldu. Öğrencilere aşağıdaki gibi bir T-labirent gösterildi. Yiyecekler ya A ya da B'de görünürdü. Öğrencilerin işi, yiyeceğin bir sonraki nerede görüneceğini tahmin etmekti. Fareye de aynı görev verildi.
Aptallık ve Ticaret Sıçanlar ve Labirentler
Rescorla basit bir kural uyguladı: yiyecekler zamanın %60'ında solda ve %40'ında sağda rastgele belirdi. Öğrenciler, bazı karmaşık algoritmaların iş başında olması gerektiğini varsayarak, kalıpları aradılar ve buldular. Sonunda %52 oranında doğruyu buldular – şanstan çok daha iyi değil ve fareden çok daha kötüydü, bu da bir tarafın diğerinden daha iyi sonuçlar verdiğini çabucak anladı ve böylece her seferinde sola yöneldi ve %60'a ulaştı. başarı oranı.

Akıllı insanlar veya en azından akıllı olduklarına inanmaya başlayan insanlar, hatanın kaçınılmazlığını içeren stratejilerden hoşlanmazlar. Rastgele görünen bir şeyle karşı karşıya kaldıklarında, ellerini kaldırıp akışa devam etmeyeceklerdir. Kendilerini dünyaya empoze etmek istiyorlar. Bu tür bir entelektüel hırs, içgörü ve yeniliğe yol açabilir ama aynı zamanda hatalar enerjik ve ustaca savunulduğunda aptallığa da yol açabilir.

Zeki bir kişi bir kez yanlış bir inancı benimsediğinde, onları vazgeçirmek çok zordur: 'bilişsel olarak gelişmiş' insanlar aslında öyledir. kusurlu düşünmeye daha yatkın ortalamanın üzerinde, çünkü gerçekliği kendi oluşturdukları modele uydurmak için bükmede çok yetenekliler. Bu eğilimin yüksek sözel akıcılık ile ilişkili olduğundan şüpheleniyorum, bu nitelik, çekinmeden hayran olduğum ama şimdi şüpheyle baktığım bir nitelik. Müthiş bir şekilde konuşma becerisine sahip insanlar, herhangi bir noktada inanmaları gereken her şeye anında ve ikna edici gerekçeler bulmada da çok iyi olabilirler. Doğru kelimeler sihirli bir şekilde ortaya çıkıyor, mükemmel bir şekilde dönüyor, gerçek gibi parlıyor.

Kullanması imkansız olan dahiyane özelliklerle dolu bir ürünü veya uygulamayı her kullandığınızda veya tutarlı bir hikaye dışında her şeyin olup bittiği bir filmi izlediğinizde, fazla düşünmenin başka bir tezahürünü gözlemleyebilirsiniz. Zeki insanlar, bir ürüne, filme veya argümana, onları çıkarmak yerine, aptalca sonuçlar üretebilecek özellikler ekleme eğilimindedir.

Matematikle çözülemeyen sosyal ve politik sorulara uygulandığında özellikle zekiliğe karşı temkinliyim. Bu konuda bazı zeki düşünürlerden etkilendim. Batı düşüncesinde, bilgi ve rasyonalitenin bizi her zaman daha akıllı yaptığına inananlar ile onların bizi daha aptal yapabileceği konusunda uyaranlar arasında temel bir ayrımın izini sürebilirsiniz. Bir yanda Aristoteles, Descartes, Kant, Voltaire, Paine, Russell; öte yandan Socrates, Montaigne, Burke, Nietzsche, Freud, Wittgenstein. İkinci grup, farklı şekillerde insan zekasının benzersiz bir aptallık yaratma biçimleriyle ilgilenen düşünürleri içerir. Bunlar benim adamlarım.

6. Acil aptallık
Çoğu zaman aptalca şeyler yapan organizasyonlarda, geriye dönüp bakıldığında bile aptalca kararları herhangi bir kişiye yüklemek zordur ve işin içinde aptal kişiler olmayabilir. Bazen, Enron'da olduğu gibi, insanlar çok akıllıdır. Aptallık, bir kaz sürüsünde, bir karınca kolonisinde veya insan beyninin hücre ve sinapslarında zekanın ortaya çıkmasıyla aynı şekilde ortaya çıkabilir. Bir grup birey birbiriyle işbirliği içinde birkaç basit kuralı takip ettiğinde, parçalarının toplamından çok daha akıllı veya çok daha aptal olan kolektif davranışlar ortaya çıkabilir. Herhangi bir organizasyonda liderler, insanların düşünmedikleri zamanlarda bile takip ettikleri basit kurallar üzerinde düşünmeli ve onların zeka mı yoksa aptallık mı üretme olasılıklarının daha yüksek olduğunu sormalıdır.

Aptallıktan kaçınmak için doğuştan gelen bir insan dürtüsü yoktur. Hayatta kalmak ve gelişmek için evrimleştik ve bu, başkalarıyla iyi geçinmek anlamına geliyor - çoğu zaman önceliğimiz bu. İyi haber şu ki, daha akıllı olmak ve geçinmek her zaman birbiriyle çelişen şeyler değil; kötü haber şu ki, çoğu zaman öyleler. ÇATIŞMALI kitabımda, açık anlaşmazlıklardan kaçınmanın herhangi bir grubun kolektif zekasını nasıl azalttığını gösteriyorum. Bir grubun üyeleri 'görüş birliği ile aynı fikirde olmak' veya 'liderle aynı fikirde olmak' gibi bir kuralı ne kadar çok takip ederse, genel fikir ve argüman havuzuna o kadar az katkıda bulunur. Havuz ne kadar sığsa, çamurla kaplı aptal bir şeyin oradan sürünerek çıkması o kadar olasıdır.
Aptallık ve Ticaret 7. Ego güdümlü aptallık
Aptallıktan esas olarak bilişsel bir fenomen olarak bahsettik ama elbette duygu ve benlik duygusuyla derinden bağlantılıdır. Sadece bu başlık altında muhtemelen yedi çeşit sayabiliriz, ancak temel ilke, bir kişi kendini ne kadar güvensiz hissederse, o kadar isteyerek kendini aptal durumuna düşürür. Psikologlar buna 'kimlik koruyucu biliş' diyor. Buna 'bu adamlarla beraberim' etkisi diyebiliriz.

Var iyi kurulmuş korelasyon komplo teorilerine kapılma eğilimi ile endişe duyguları, özellikle kontrolde olmama hissi arasında. Bunu, 2016'dan sonra Birleşik Krallık ve ABD'deki çevrimiçi solun Brexit ve Trump hakkındaki komplo teorileriyle aç bir şekilde beslenmeye başlamasından sonra görebilirsiniz. Pek çok zeki insan kendini çaresiz, korkmuş ve yerinden edilmiş hissetti ve karşılık olarak kendilerini aptal durumuna düşürdü.

Siyasi aşırılık yanlıları ve komplo teorisyenleri, netliğin güvenliğini arzular. İnsanları çeken sadece ideoloji ya da komplo teorisi değil, onun etrafında şekillenen topluluktur. İdeoloji ya da teori bir park ya da stadyum gibidir - sosyal altyapıdır. Orada olmayı seviyorsun ve inançların bileklik. Okuldan atılmaktan endişeleniyorsanız, bu inançlara ne kadar sadık olduğunuzu ve dışarıdakilerin görüşlerini ne kadar az önemsediğinizi göstermek için elinizden gelen her şeyi yapacaksınız. Aptalca şeyleri tekrarlamak ve inanmak anlamına gelse bile.

Geçen sefer Twitter hakkında olumlu şeyler yazmıştım, bu yüzden bunun aynı zamanda aptallık güçlerinin birleştiği ve dans ettiği bir alan olduğunu söyleme hakkını da hak ettiğimi düşünüyorum. Uzmanlıklarının dışındaki konularda açıklama yapmaya mecbur hisseden uzmanlarınız var. Güvensizliğiniz ve statü kaygınız var: herkes takipçiler, beğeniler ve retweetler için itişip kakışıyor. Halkın içinde, akranlarının ve düşmanlarının gözünde kendi düşüncelerini yapan insanlar var. Her zaman birbirinin karşısında duran, grup içi gruplar, dış gruplardan enerji alan ideolojik topluluklarınız ve alt kültürleriniz var. Sonuç olarak, oldukça şaşırtıcı derecede aptal bazı konular viral hale geliyor ve birçok akıllı insan tarafından kutlanıyor (kendi örnekleriniz olacak - bu bir saçmalık). Ama aynı zamanda, farklı gruplarla olan ilişkilerini yönetmek ve uzlaştırmak için mücadele eden birinin sürecini gözlemleyebileceğiniz ilginç bir laboratuvar. İnsanların korumak için birden fazla kimliği olabilir - bir bilim adamı, meslektaşlarıyla 'iyi bir bilim insanı' kimliğini ve halkla 'iyi bir liberal' kimliğini korumak isteyebilir. Bu kimlikler arasında bir çatışma ortaya çıktığında hangisiyle gittiklerini görmek aydınlatıcı. Çoğu zaman bilimsel olmayan aptallığı seçerler (bunun son zamanlardaki bir örneği).

Gerçek şu ki, aptallık genellikle bir irade eylemidir: İnsanlar, uygun olduklarında kendilerini aptallaştırırlar. İnsanların bunu yapabilmesi, kendi yolunda oldukça etkileyici. İngiliz psikanalist Wilfred Biyon Birinci Dünya Savaşı'nda savaştı ve fikirleri kısmen bu deneyimle şekillendi. Bion, insanların hem mecazi hem de gerçek anlamda savaşa girdiklerinde düşünme ve muhakeme kapasitelerini kapatmalarından büyülenmişti. İnsanların nasıl öğrendiğine dair teorisi, her zaman bilmek istemediğimiz gerçeğini içermesi bakımından olağandışıydı. İnsanlar sadece bilgiyi kaçırmazlar; bilinçsizce direnir veya reddederler. Bion'un -K dediği eksi bilgiyi ararlar. Deneyimlerden ders alamamak, bilmediğimiz şeyler hakkında düşünmekten ve eldeki güven verici buluşsal yöntemlere ve alışkanlıklara bağlı kalmaktan kaynaklanır. Deneyimden öğrenme, buna göre Bion'a, kendi duygularımız hakkında düşünmenin zor ve rahatsız edici çalışmasını gerektirir. Bu şekilde koyun ve çoğumuzun neden bu kadar sık aptallığı seçtiğini görebilirsiniz.

Yazar: Ian Leslie
Kaynak: Aptallığın Yedi Çeşitleri