Υπηρεσία για συναλλαγές αντιγράφων. Το Algo μας ανοίγει και κλείνει αυτόματα τις συναλλαγές.
Το L2T Algo παρέχει εξαιρετικά κερδοφόρα σήματα με ελάχιστο κίνδυνο.
Συναλλαγές κρυπτονομισμάτων 24/7. Όσο κοιμάσαι, ανταλλάσσουμε.
Ρύθμιση 10 λεπτών με σημαντικά πλεονεκτήματα. Το εγχειρίδιο παρέχεται μαζί με την αγορά.
79% Ποσοστό επιτυχίας. Τα αποτελέσματά μας θα σας ενθουσιάσουν.
Έως 70 συναλλαγές το μήνα. Υπάρχουν περισσότερα από 5 διαθέσιμα ζευγάρια.
Οι μηνιαίες συνδρομές ξεκινούν από 58 £.
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Είναι μια από αυτές τις ερωτήσεις που αναρωτιούνται μερικοί… αλλά όλοι φοβούνται πολύ να κάνουν. (Όπως το όνομα του γείτονά σας αφού είπε καλημέρα τους τελευταίους έξι μήνες.)
Ειδικά δεδομένης της φαινομενικής πανταχού παρουσίας, της σημασίας και του κύρους της Federal Reserve στην αμερικανική οικονομία.
Το να τεθεί υπό αμφισβήτηση η συνάφεια της Fed στα οικονομικά μέσα ισοδυναμεί με το να ζητάς jalapenos (ή ανανά!) στην πίτσα…
Βλασφημία.
Αλλά σήμερα, θα κάνουμε ακριβώς αυτό. (Η Fed, για να είμαστε σαφείς. Η πίτσα μας παραμένει αγνή.)
Παρακάτω, ο συνάδελφος Jim Rickards χακάρει στο root και ρωτά:
«Το Federal Reserve System εκτελεί χρήσιμη λειτουργία όσον αφορά την οικονομική ανάπτυξη, τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα ή τη δημιουργία θέσεων εργασίας;»
Οι απαντήσεις του μπορεί να σας εκπλήξουν.
Ελέγξτε το παρακάτω.
Συνέχισε να διαβάζεις." – Κρις Κάμπελ
Γιατί χρειαζόμαστε ακόμη και τη Fed;
Με ατελείωτα σχόλια για την πολιτική της Fed που παρέχει «ερέθισμα» ή «μείωση της ανεργίας» ή «καταπολέμηση του πληθωρισμού», υπάρχουν εκπληκτικά λίγα σχόλια σχετικά με το εάν η Fed μπορεί πραγματικά να κάνει κάτι από αυτά τα πράγματα.
Και, αν μπορούν, αν το κάνουν καλά. Σχεδόν κανείς δεν θέτει το ερώτημα εάν χρειαζόμαστε καν ένα Federal Reserve System εξαρχής, και αν ναι, γιατί.
Το "ερέθισμα" της Fed δεν είναι ερέθισμα
Τα εμπειρικά στοιχεία της αποτελεσματικότητας της Fed είναι ξεκάθαρα. Η Fed δεν μπορεί να τονώσει την οικονομία. Αρκεί να εξετάσουμε την περίοδο από το 2009 έως το 2019. Κατά τη διάρκεια αυτών των δέκα ετών, η οικονομία των ΗΠΑ ανέκαμψε από τη Μεγάλη Ύφεση του 2007 – 2009. Αυτό περιελάμβανε έναν έντονο οικονομικό πανικό κατά τη διάρκεια του 2008 με τις διαδοχικές αποτυχίες των Bear Stearns, Fannie Mae, Freddie Mac, Lehman Brothers και AIG.
Ζήσαμε επίσης τις παραλίγο αποτυχίες της Goldman Sachs και της Morgan Stanley, που ήταν τα επόμενα ντόμινο που έπεσαν έως ότου η Fed τις μετέτρεψε σε εταιρείες χαρτοφυλακίου τραπεζών και τις έσωσε μαζί με τις Citi, Wells Fargo και JP Morgan.
Η μέση ετήσια αύξηση του ΑΕΠ σε όλες τις ανακάμψεις από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο ήταν ελαφρώς πάνω από 4.2%. Η μέση ετήσια αύξηση του ΑΕΠ σε όλες τις ανακτήσεις από το 1980 ήταν 3.75%. Η μέση ετήσια αύξηση του ΑΕΠ κατά την ανάκαμψη 2009 – 2019 ήταν 2.1%.
Αυτή ήταν η πιο αδύναμη ανάκαμψη στην ιστορία των ΗΠΑ.
Ήρθε σε μια εποχή που η Fed επέκτεινε τον ισολογισμό της από 800 δισεκατομμύρια δολάρια σε 4.5 τρισεκατομμύρια δολάρια μέσω της χρήσης ποσοτικής χαλάρωσης («QE») σε προγράμματα γνωστά ως QE1, QE2, QE3, QE4, και ειλικρινά έχουμε χάσει το μέτρημα των QE από τότε.
Σπάνια ακούτε πλέον τον όρο "QE". Αυτό συμβαίνει γιατί δεν λειτουργεί. Σε αυτό το συμπέρασμα έχουν καταλήξει πολυάριθμες ερευνητικές εργασίες από οικονομολόγους της Fed και μη. Εν ολίγοις, η Fed money printing κάνει δεν συμβάλλει στην ανάπτυξη και δεν είναι διεγερτικό.
Το ίδιο ισχύει και για τις μειώσεις επιτοκίων. Θυμάστε την πολιτική μηδενικού επιτοκίου (ZIRP); Η Fed διατήρησε τα επιτόκια στο μηδέν από τον Δεκέμβριο του 2008 έως τον Δεκέμβριο του 2015 και στη συνέχεια δεν τα αύξησε σχεδόν καθόλου μέχρι το 2017. Αυτή η περίοδος του ZIRP συμπίπτει με την αναιμική ανάπτυξη της ανάκαμψης από το 2009 έως το 2019. Και πάλι, αυτό είναι ισχυρή απόδειξη ότι το ZIRP έχει καμία διεγερτική δύναμη.
Συμβαίνουν υφέσεις και επεκτάσεις. αποτελούν μέρος του επιχειρηματικού κύκλου. Όμως, η Fed έχει ελάχιστη σχέση μαζί τους. Οι επιχειρηματικοί κύκλοι καθοδηγούνται από μακροοικονομικά γεγονότα, όπως μεταπολεμικές κινητοποιήσεις, κλυδωνισμοί εφοδιασμού, δημοσιονομική πολιτική, πανδημίες, ρυθμιστικές γκάφες, εμπιστοσύνη των καταναλωτών, τεχνολογικές καινοτομίες και δημογραφικά στοιχεία.
Η Fed είναι καλή στο να βλάψει την οικονομία
Η Fed έχει ελάχιστη σχέση με κανέναν από αυτούς τους οδηγούς. Στην πραγματικότητα, ολόκληρη η ιστορία της Fed είναι η μία γκάφα πολιτικής μετά την άλλη όσον αφορά την εσφαλμένη ανάγνωση των δεικτών του οικονομικού κύκλου.
Η Fed προκάλεσε ξεκάθαρα τη Μεγάλη Ύφεση σφίγγοντας τη νομισματική πολιτική το 1927 – 1929 πριν από το κραχ του χρηματιστηρίου τον Οκτώβριο του 1929. Η Fed παρέτεινε αυτή την ύφεση διατηρώντας την πολιτική πολύ σφιχτή.
Οι ΗΠΑ βγήκαν από την πρώτη ύφεση (1929-1932) της Μεγάλης Ύφεσης, όταν η FDR υποτίμησε το δολάριο έναντι του χρυσού το 1933. Η χρηματιστηριακή αγορά σημείωσε ισχυρό ράλι από το 1933 έως το 1936, αλλά η Fed υπέπεσε σε λάθος και πάλι με αυστηροποίηση της πολιτικής το 1937, η οποία οδήγησε σε μια απότομη ύφεση το 1937-1938.
Ήταν αυτή η ακολουθία δύο υφέσεων με τη δεύτερη να συνέβη πριν ανακάμψουμε από την πρώτη που μετέτρεψε ολόκληρη την περίοδο στη Μεγάλη Ύφεση (1929-1940). Ένα συμπέρασμα είναι ότι η Fed έχει περιορισμένη ικανότητα να βοηθήσει την οικονομία, αλλά είναι αρκετά καλή στο να τη βλάψει.
Είναι ενδιαφέρον ότι οι ΗΠΑ είχαν τρεις κεντρικές τράπεζες και μεγάλες περιόδους χωρίς κεντρική τράπεζα. Ξεκινώντας με τον Τζορτζ Ουάσιγκτον το 1789, οι ΗΠΑ δεν είχαν κεντρική τράπεζα μέχρι το 1791. Εκείνο το έτος, η πρώτη κεντρική τράπεζα των ΗΠΑ που ονομάζεται Τράπεζα των Ηνωμένων Πολιτειών, ευρύτερα γνωστή ως Πρώτη Τράπεζα των Ηνωμένων Πολιτειών, ναυλώθηκε από το Κογκρέσο των ΗΠΑ. Ναυλώθηκε για 20 χρόνια μέχρι το 1811.
Η Πρώτη Τράπεζα των Ηνωμένων Πολιτειών δεν καθόρισε νομισματική πολιτική ή επιτόκια, δεν ρύθμιζε άλλες τράπεζες, δεν διατηρούσε πλεονάζοντα αποθεματικά και δεν ενήργησε ως δανειστής έσχατης ανάγκης.
Αλλά επιτράπηκε να δανείσει χρήματα στην κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών, και αυτό ήταν το ζητούμενο. Η First Bank θα μπορούσε να διευκολύνει την επιτυχία του σχεδίου του Alexander Hamilton να εκδώσει κρατικό χρέος και να απογειώσει τη νέα του αγορά κρατικών ομολόγων, δείχνοντας ότι οι ΗΠΑ ήταν φερέγγυος δανειολήπτης. Από αυτή την άποψη, ήταν μια επιτυχία.
Το καταστατικό της Πρώτης Τράπεζας δεν ανανεώθηκε από το Κογκρέσο το 1811. Αυτή η δεύτερη περίοδος χωρίς κεντρική τράπεζα στις ΗΠΑ δεν κράτησε πολύ. Ο πόλεμος του 1812, ο οποίος διεξήχθη από το 1812 έως το 1815, άσκησε σοβαρή πίεση στη χρηματοδότηση των ΗΠΑ. Το εθνικό χρέος των ΗΠΑ αυξήθηκε από 45 εκατομμύρια δολάρια το 1812 σε 127 εκατομμύρια δολάρια το 1815.
Αυτή η αγχωτική οικονομική κατάσταση έπεισε πολλούς πολιτικούς, συμπεριλαμβανομένου του προέδρου Τζέιμς Μάντισον, να υποστηρίξουν τη δημιουργία της Δεύτερης Τράπεζας των Ηνωμένων Πολιτειών. Ναυλώθηκε με νόμο του Κογκρέσου το 1816 για μια περίοδο είκοσι ετών. Η Δεύτερη Τράπεζα ξεκίνησε τη λειτουργία της στη Φιλαδέλφεια στις 7 Ιανουαρίου 1817. Η ηγετική φυσιογνωμία στη Δεύτερη Τράπεζα ήταν ο Νίκολας Μπιντλ από τη Φιλαδέλφεια, ο οποίος ήταν πρόεδρος της τράπεζας από το 1823 έως το 1836.
Η Δεύτερη Τράπεζα ξεκίνησε ένα τραχύ ξεκίνημα εφαρμόζοντας μια πολιτική εύκολου χρήματος το 1817 και το 1818, η οποία οδήγησε σε μια άνθηση της γης και την κατάρρευση που έληξε στον Πανικό του 1819. Στη συνέχεια, η τράπεζα έσφιξε την προσφορά χρήματος, η οποία προκάλεσε εκτεταμένη ύφεση, ανεργία , και συντριβή των τιμών των ακινήτων.
Μόνο όταν ο Νίκολας Μπιντλ έγινε Πρόεδρος της τράπεζας το 1823, η Δεύτερη Τράπεζα έλαβε πολιτική ισότιμης καρίνας. Ο Biddle πιστώνεται με τη δημιουργία ενός υγιούς νομίσματος και μιας μέτριας νομισματικής πολιτικής από το 1823 έως το 1833, γεγονός που βοήθησε τις ΗΠΑ να υποστηρίξουν μια αναπτυσσόμενη οικονομία κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου.
Ο Andrew Jackson έγινε Πρόεδρος των ΗΠΑ το 1829 και ξεκίνησε αμέσως να καταστρέψει τη Δεύτερη Τράπεζα. Το καταστατικό της επρόκειτο να λήξει το 1836. Ο επανασχηματισμός της τράπεζας έγινε κεντρικό θέμα στις εκλογές του 1832 σε έναν αγώνα που ονομαζόταν Bank War.
Ο Τζάκσον κέρδισε την επανεκλογή. Επιτέθηκε στην τράπεζα αποσύροντας ομοσπονδιακές καταθέσεις και εκτρέποντας νέα ομοσπονδιακά έσοδα σε επιλεγμένες ιδιωτικές τράπεζες. Ο Τζάκσον άσκησε βέτο στο νομοσχέδιο για την ανανέωση και το βέτο επικυρώθηκε. Η Δεύτερη Τράπεζα έπαψε να υπάρχει με ομοσπονδιακό καταστατικό τον Φεβρουάριο του 1836.
Για 77 χρόνια από το 1836 έως το 1913, οι ΗΠΑ δεν είχαν κεντρική τράπεζα. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτή ήταν μια από τις μεγαλύτερες και μεγαλύτερες περιόδους οικονομικής ευημερίας στην ιστορία του κόσμου.
Υπήρξαν δεκαέξι υφέσεις κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου και έξι ξεκάθαροι οικονομικοί πανικοί (1857, 1873, 1893, 1896, 1907 και 1910). Ωστόσο, η συνολική τάση στην ανάπτυξη ήταν θετική και αυτή η ανάπτυξη ήταν γενικά μη πληθωριστική και τροφοδοτήθηκε από την τεχνολογική καινοτομία. Αυτά περιελάμβαναν τους σιδηρόδρομους, τον τηλέγραφο, το τηλέφωνο, τον αγροτικό εξοπλισμό, το αυτοκίνητο, τους ουρανοξύστες, την ηλεκτρική ενέργεια και τα υπερωκεάνια καλώδια.
Οι υφέσεις ήταν εξίσου συχνές με τις κεντρικές τράπεζες όπως και χωρίς. Στα 110 χρόνια από τη δημιουργία της Ομοσπονδιακής Τράπεζας το 1913, οι ΗΠΑ υπέστησαν 20 ύφεση ή ύφεση και πέντε ξεκάθαρους οικονομικούς πανικούς (1929, 1987, 1994, 1998 και 2008).
Κατά τη διάρκεια των 77 ετών χωρίς κεντρική τράπεζα (1836-1913), σημειώθηκε μία ύφεση κάθε 4.8 χρόνια κατά μέσο όρο. Κατά τη διάρκεια των 110 ετών από τη δημιουργία της Ομοσπονδιακής Τράπεζας (1913-2023), σημειώθηκε μία ύφεση κάθε 5.5 χρόνια. (Μια απόφαση ότι το πρώτο εξάμηνο του 2022 ήταν ύφεση που βασίζεται σε δύο διαδοχικά τρίμηνα πτωτικής ανάπτυξης και η εμφάνιση νέας ύφεσης φέτος θα μείωνε αυτή τη συχνότητα σε μία ύφεση κάθε 5.0 χρόνια).
Αυτή δεν είναι μια στατιστικά σημαντική διαφορά σε μια χρονοσειρά 187 ετών, ειδικά δεδομένης της σοβαρότητας της Μεγάλης Ύφεσης (1929-1940), που συνέβη στο ρολόι της Fed. Το αποτέλεσμα είναι μια υψηλή συσχέτιση μεταξύ της συχνότητας των υφέσεων με και χωρίς κεντρική τράπεζα.
Το πραγματικό μυστικό πίσω από την Federal Reserve
Αυτό υποδηλώνει ότι η Fed και οι επιτοκιακές της πολιτικές έχουν πολύ μικρή σχέση με την ύφεση. Οι υφέσεις οδηγούνται από τον επιχειρηματικό κύκλο και τη δημοσιονομική πολιτική. Η Fed μπορεί να επιδεινώσει τις υφέσεις, αλλά δεν μπορεί να τις θεραπεύσει. Η οικονομία το κάνει από μόνη της.
Εκ πρώτης όψεως, δεν χρειαζόμαστε μια Federal Reserve για τον καθορισμό των επιτοκίων. Η αγορά φαίνεται να κάνει καλή δουλειά στον καθορισμό των τιμών από μόνη της. Δεν χρειαζόμαστε μια Federal Reserve για να αποτρέψουμε ύφεση, καθώς συμβαίνουν συχνά για λόγους που δεν έχουν καμία σχέση με τη Fed. Δεν χρειαζόμαστε μια Ομοσπονδιακή Τράπεζα για να διασφαλίσει την ανάπτυξη αφού οι ΗΠΑ είχαν θεαματική ανάπτυξη από το 1836 έως το 1913 χωρίς κεντρική τράπεζα.
Εάν η Ομοσπονδιακή Τράπεζα δεν έχει κανέναν σημαντικό σκοπό στον καθορισμό των επιτοκίων, την πρόληψη της ύφεσης ή την ασφάλιση της ανάπτυξης, γιατί να έχουμε μια Ομοσπονδιακή Τράπεζα;
Η απάντηση πηγαίνει πίσω σε μια περίεργη αλληλουχία γεγονότων από το 1906 έως το 1913. Αυτά τα γεγονότα αποκαλύπτουν τον πραγματικό σκοπό και το πραγματικό μυστικό της Federal Reserve.
Στις 18 Απριλίου 1906, έγινε ένας τεράστιος σεισμός και πυρκαγιά που κατέστρεψαν την πόλη του Σαν Φρανσίσκο. Πάνω από 3,000 άνθρωποι πέθαναν και πάνω από το 80% της πόλης καταστράφηκε. Οι ασφαλιστικές εταιρείες άρχισαν αμέσως να ρευστοποιούν περιουσιακά στοιχεία για να συγκεντρώσουν μετρητά για να καλύψουν τις αναμενόμενες απαιτήσεις.
Αυτή η πώληση άσκησε πίεση στις τράπεζες της Νέας Υόρκης και στο Χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης και σε άλλες χρηματοπιστωτικές αγορές στα ανατολικά. Ο συνδυασμός του στρες ρευστότητας από τον σεισμό του Σαν Φρανσίσκο και της απώλειας εμπιστοσύνης από την κατάρρευση της Knickerbocker Trust Company στη Νέα Υόρκη οδήγησε σε τραπεζικές εκκρεμότητες.
Στο αποκορύφωμα του πανικού στις 19 Οκτωβρίου 1907, ο Pierpont Morgan, ο πιο διάσημος τραπεζίτης στην Αμερική και επικεφαλής της JP Morgan & Co., ξεκίνησε μια σειρά συναντήσεων στο brownstone του στη Νέα Υόρκη στη γωνία της 36ης οδού και του Madison με κορυφαίοι τραπεζίτες και κυβερνητικά στελέχη. Μέσω της ηγεσίας του, ο Pierpont Morgan έσωσε σχεδόν μόνος του το αμερικανικό τραπεζικό σύστημα.
Το μυστηριώδες ταξίδι στο νησί Τζέκιλ
Αμέσως μετά τον Πανικό του 1907, τραπεζίτες και πολιτικοί άρχισαν να κάνουν τα αυτονόητα ερωτήματα. Τι θα γινόταν στον επόμενο πανικό; Ο Pierpont Morgan δεν θα ζούσε για πάντα. (Μάλιστα, ο Μόργκαν πέθανε στη Ρώμη το 1913). Ποιος θα έσωζε το σύστημα την επόμενη φορά που οι τράπεζες θα ήταν στα πρόθυρα της κατάρρευσης;
Οι κορυφαίοι τραπεζίτες αποφάσισαν ότι χρειαζόταν μια νέα κεντρική τράπεζα. Στην ιδανική περίπτωση, αυτή η τράπεζα θα ήταν ιδιοκτησία των ίδιων, αλλά θα είχε την υποστήριξη της κυβέρνησης των ΗΠΑ με τη μορφή της δυνατότητας έκδοσης νομίσματος. Το πιο σημαντικό, αυτή η κεντρική τράπεζα θα μπορούσε να λειτουργήσει ως δανειστής έσχατης ανάγκης σε ιδιωτικές τράπεζες των ΗΠΑ.
Ο Αμερικανός γερουσιαστής Nelson Aldrich (R-RI) έγινε ο πολιτικός πρωταθλητής μιας νέας κεντρικής τράπεζας. Το 1910, ο Aldrich οργάνωσε ένα μυστικό ταξίδι σε ένα αποκλειστικό ιδιωτικό κλαμπ στο νησί Jekyll της Τζόρτζια.
Στο ταξίδι συμμετείχαν ο Frank A. Vanderlip (Πρόεδρος της National City Bank που εκπροσωπεί τα συμφέροντα του Rockefeller), ο Paul Warburg (συνεργάτης στον Kuhn, ο Loeb που εκπροσωπεί τα συμφέροντα του Jacob Schiff και τα ευρωπαϊκά οικονομικά), ο Henry Davison (εταίρος στην JP Morgan & ΣΙΑ που εκπροσωπεί τα συμφέροντα της Morgan), τον Abram Andrew (οικονομολόγο και Βοηθό Υπουργό Οικονομικών που εκπροσωπεί την κυβέρνηση των ΗΠΑ) και τον Benjamin Strong (Αντιπρόεδρο του Bankers Trust και μελλοντικό επικεφαλής της Federal Reserve Bank της Νέας Υόρκης).
Κατά τη διάρκεια μιας εβδομάδας, αυτή η ομάδα έγραψε αυτό που αργότερα έγινε νόμος για την Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ. Ήταν γνωστό εκείνη την εποχή ως Σχέδιο Όλντριχ.
Η ομάδα γνώριζε ότι οι Αμερικανοί μισούσαν τις κεντρικές τράπεζες από την κατάρρευση της Δεύτερης Τράπεζας των Ηνωμένων Πολιτειών το 1836. Γι' αυτό δεν αποκαλούσαν τη δημιουργία τους κεντρική τράπεζα ή Τράπεζα των Ηνωμένων Πολιτειών.
Το να το ονομάσουμε Federal Reserve ήταν ταυτόχρονα παραπλανητικό και ανώδυνο. Χρειάστηκαν αρκετά χρόνια για να τεθεί αυτό σε νόμο, αλλά ο Νόμος τελικά υπογράφηκε από τον Πρόεδρο Γούντροου Γουίλσον τις τελευταίες ημέρες του 1913. Η Fed είναι μαζί μας από τότε.
Μέχρι σήμερα ανήκουν οι δώδεκα περιφερειακές τράπεζες της Federal Reserve ιδιαιτερώς από τις τράπεζες σε κάθε περιοχή. Η διεύθυνση παρέχεται από το Συμβούλιο των Διοικητών του Ομοσπονδιακού Αποθεματικού Συστήματος που διορίζεται από τον Πρόεδρο των ΗΠΑ και εδρεύει στην Ουάσιγκτον DC. Το συνολικό σύστημα είναι ένα τέλειο υβρίδιο δημόσιου και ιδιωτικού συμφέροντος.
Ο πραγματικός σκοπός της Ομοσπονδιακής Τράπεζας δεν έχει να κάνει με τη βοήθεια της οικονομίας, τον καθορισμό των επιτοκίων, τη μείωση της ανεργίας ή οποιονδήποτε από τους άλλους σκοπούς πολιτικής που ακούτε και διαβάζετε. Ο πραγματικός σκοπός και το μυστικό της Fed είναι να διασώσει τις τράπεζες χρησιμοποιώντας κρατικά χρήματα. Οι τραπεζίτες έχουν τα χέρια τους στο τυπογραφείο.
Έτσι, η σύντομη απάντηση είναι ότι οι ΗΠΑ δεν χρειάζονται μια κεντρική τράπεζα. Οι ΗΠΑ τα πήγαν μια χαρά χωρίς ένα για 77 χρόνια από το 1836 έως το 1913. Η Fed δεν μπορεί να τονώσει την οικονομία. Η Fed δεν προκαλεί τον επιχειρηματικό κύκλο (αλλά μπορεί να κάνει τα πράγματα χειρότερα και συχνά κάνει). Η Fed δεν μπορεί να δημιουργήσει θέσεις εργασίας.
Η Fed υπάρχει μόνο για να δίνει στους τραπεζίτες τον έλεγχο των χρημάτων και για να διασωθούν περίπου μία φορά κάθε δέκα χρόνια. Οτιδήποτε άλλο ακούτε για κίνητρα, δημιουργία θέσεων εργασίας, επιτόκια, χρηματοπιστωτική σταθερότητα και άλλα είναι απλώς θόρυβος. Η επερχόμενη σοβαρή ύφεση μπορεί τελικά να αναγκάσει ορισμένους να κάνουν σκληρές ερωτήσεις και να κόψουν τα φτερά της Fed. Απλά μην το υπολογίζεις.
Συγγραφέας: Τζιμ Ρίκαρντς
πηγή: AltucherConfidential.com
- Μεσίτης
- Ελάχιστη Κατάθεση
- Σκορ
- Επισκεφθείτε το Broker
- Βραβευμένη πλατφόρμα συναλλαγών Cryptocurrency
- Ελάχιστη κατάθεση 100 $,
- Η ρύθμιση FCA & Cysec ρυθμίζεται
- 20% μπόνους καλωσορίσματος έως 10,000 $
- Ελάχιστη κατάθεση $ 100
- Επαληθεύστε τον λογαριασμό σας πριν πιστωθεί το μπόνους
- Πάνω από 100 διαφορετικά χρηματοοικονομικά προϊόντα
- Επενδύστε από μόλις 10 $
- Είναι δυνατή η απόσυρση της ίδιας ημέρας
- Το χαμηλότερο κόστος συναλλαγών
- 50% Μπόνους καλωσορίσματος
- Βραβευμένη 24ωρη υποστήριξη
- Ταμείο λογαριασμού Moneta Markets με τουλάχιστον $ 250
- Επιλέξτε τη χρήση της φόρμας για να διεκδικήσετε το μπόνους κατάθεσης 50%
