Dylematy stojące przed bogatymi

Usługa kopiowania handlu. Nasz Algo automatycznie otwiera i zamyka transakcje.

L2T Algo zapewnia wysoce dochodowe sygnały przy minimalnym ryzyku.

Całodobowy handel kryptowalutami. Kiedy ty śpisz, my handlujemy.

10-minutowa konfiguracja z istotnymi zaletami. Do zakupu dołączam instrukcję.

79% wskaźnik sukcesu. Nasze wyniki Cię zachwycą.

Do 70 transakcji miesięcznie. Dostępnych jest więcej niż 5 par.

Miesięczne subskrypcje zaczynają się od 58 funtów.

L2T Coś

WYNIKI

KILKA PRAW BOGATAŃ SIĘ

Wśród 13 najbogatszych ludzi na świecie jest 10 rozwodów. Siedmiu z pierwszej dziesiątki było rozwiedzionych co najmniej raz.

Korelacja nie jest przyczyną, a wielkość próby jest niewielka. Ale statystyka o wiele gorsza od średniej krajowej, dotycząca tematu tak fundamentalnego dla szczęścia, w grupie, której życia tak wielu zazdrości, jest interesująca, prawda?

Jest milion sposobów na wzbogacenie się, a większość z nich polega na wykorzystaniu określonych nisz i jednorazowych okazji, nie mówiąc już o szczęściu. Trudno znaleźć uniwersalne zasady dotyczące tego, jak się wzbogacić.

Ale utrata pieniędzy lub utrata szczęścia, gdy je masz, lub bycie niewolnikiem swoich pieniędzy – te historie mają zwykle wspólny mianownik. Są tak powszechne, że można je nazwać prawami.

Mierzenie bogactwa jest łatwe. Po prostu to policzysz. Zmierzenie niektórych wad bogactwa jest o wiele trudniejsze i bardziej zróżnicowane. Mogą być tak zróżnicowane i trudne do zmierzenia, że wiele osób nawet nie uwierzy w ich istnienie. Wada bogactwa? Jak to możliwe?

Pozwólcie, że zaproponuję, że absurdalność mówienia o wadach bogactwa jest jednym z powodów, dla których bogactwo nie czyni ludzi tak szczęśliwymi, jak im się wydawało.

Kiedy korzyści płynące z pieniędzy są tak oczywiste, ale wady tak subtelne, wady, których się nie spodziewałeś, mogą być bardziej irytujące niż korzyści, których się spodziewałeś.

Oczywiście, że chcę więcej pieniędzy. Prawie każdy to robi, choć z różnych powodów.

To nie jest lista przeciw bogactwu – to po prostu zbiór subtelnych wad, które łatwo zignorować i które są tak powszechne, że równie dobrze można je nazwać jedynymi prawdziwymi prawami wzbogacania się.

Dylematy stojące przed bogatymi
1. Większość tego, co czyni cię szczęśliwym w życiu, nie ma nic wspólnego z pieniędzmi, a przyznanie się do tego, gdy już je zdobędziesz, może być bolesne.

Will Smith napisał w swojej biografii, że kiedy był biedny i przygnębiony, mógł marzyć o przyszłości, w której będzie miał więcej pieniędzy, a dzięki pieniądzom jego problemy znikną.

Kiedy był bogaty, ten optymizm zniknął.

Miał tyle pieniędzy, ile mógł potrzebować, a mimo to nadal był przygnębiony, a jego życie wciąż było pełne problemów.

Rick Rubin powtórzył kiedyś coś podobnego:

„Trudno popaść w prawdziwą depresję, dopóki marzenia się nie spełnią. Kiedy Twoje marzenia się spełnią i zdasz sobie sprawę, że czujesz to samo, co wcześniej, poczujesz beznadziejność.

Szczęście jest skomplikowane, ale jeśli uprościsz je do takich rzeczy jak kochająca rodzina, zdrowie, przyjaźń, osiem godzin snu, zdrowe dzieci i bycie częścią czegoś większego niż ty sam, zdasz sobie sprawę, jak ograniczona może być rola pieniędzy. To nie tak, że nie odgrywa żadnej roli; po prostu mniejszy, niż mogłeś przypuszczać.

Pomyśl o tym w ten sposób: czy wolałbyś zarabiać 100,000 1,000,000 dolarów rocznie z kochającym cię współmałżonkiem, dziećmi, które cię podziwiają, dobrymi przyjaciółmi, dobrym zdrowiem i czystym sumieniem, czy też zarabiać XNUMX XNUMX XNUMX dolarów i nie mieć żadnej z tych rzeczy? To jest takie oczywiste.

Oczywiście, że można być biednym i nieszczęśliwym lub bogatym i szczęśliwym. Ale tylko bogaci są świadomi, jak wątła może być ta relacja. Zdobywanie pieniędzy prawdopodobnie nie naprawiło Twojego małżeństwa, nie sprawiło, że Twoi przyjaciele bardziej Cię polubili, nie sprawiło, że poczułeś się bardziej spełniony. Zatem to, co kiedyś było pocieszającym optymizmem w kwestii tego, co pieniądze mogą dla ciebie zrobić, zostaje zastąpione surową rzeczywistością tego, czego nie mogą.

Czasami sen jest tym, co sprawia ci przyjemność, a kiedy już go osiągniesz, sen znika, a ty wpadasz w depresję. Malcolm Forbes: Zanim to osiągnęliśmy, już to osiągnęliśmy.

2. To, co uważasz za podziw dla swojego sukcesu, tak naprawdę może być zazdrością.

Raper Drake powiedział kiedyś: „Ludzie bardziej cię lubią, gdy do czegoś dążysz, a nie wtedy, gdy to masz”.

Trudno jest stwierdzić, kiedy następuje ta zmiana, a bogata osoba często myśli, że jest podziwiana, podczas gdy w rzeczywistości budzi się w niej zazdrość.

Autor Robert Greene napisał kiedyś:

„Nigdy nie bądź na tyle głupi, by wierzyć, że wzbudzasz podziw, obnosząc się z cechami, które wynoszą cię ponad innych. Uświadamiając innym swoją niższą pozycję, wzbudzasz jedynie nieszczęśliwy podziw lub zazdrość, które będą ich gryźć, aż podkopują cię w sposób, którego nie możesz przewidzieć.

Jest to szczególnie prawdziwe, gdy wzbogaciło Cię jakaś forma reklamowania Twojego sukcesu w sposób, który sprawił, że inni chcieli Ci pomóc i wspierać. Kiedy podziw zamienia się w zazdrość, to wsparcie maleje, a tolerancja ludzi dla twoich błędów maleje. Gdyby anonimowy dziennikarz napisał książkę pośrednio broniąc Sama Bankmana-Frieda, nikt by się tym nie przejmował – być może faktycznie pogratulowałby autorowi. Ale odkąd zrobił to Michael Lewis, pojawiły się widły.

Thoreau powiedział: „Zazdrość jest podatkiem, który muszą płacić wszystkie różnice”.

3. Im jesteś bogatszy, tym mniej prawdopodobne jest, że ludzie wokół ciebie powiedzą ci, kiedy się mylisz, jesteś szalony, podły lub nieświadomy.

Matt Damon mówi: „W chwili, gdy stajesz się sławny, jesteś opóźniony społecznie i emocjonalnie. Twoje doświadczenie świata nigdy nie jest takie samo.”

To samo może dotyczyć – i znacznie częstszego – osób, które staną się zamożne. Nikt nigdy nie traktuje Cię tak samo. A najgorsze jest to, że możesz nawet o tym nie wiedzieć.

Artysta Damien Hirst kiedyś powiedziano:

„Wszyscy cię kochają. Bank cię kocha i księgowi cię kochają, ponieważ biorą twoje pieniądze. Z roku na rok przybywa też coraz więcej osób. Jeden facet bierze 10 procent, potem inny bierze 10 procent, a jeszcze inny bierze 10 procent i to jest wielka impreza. Osoby, które dają ci debet, to także twoi najlepsi kumple, którzy uśmiechają się do ciebie i mówią, że jesteś niesamowity, więc rób to dalej”.

Czasami ludzie celowo cię wykorzystują, wyciągając z ciebie jakąś korzyść. Innym razem traktują cię poważnie, choć nie powinni. Dużym problemem związanym z bańkami jest odruchowe skojarzenie bogactwa z mądrością, więc wiele szalonych pomysłów jest traktowanych poważnie, ponieważ wypowiedziała je tymczasowo bogata osoba.

Buffett kiedyś wyjaśnił:

„Najlepiej radziłem sobie z udzielaniem porad finansowych, gdy miałem dwadzieścia jeden lat i ludzie mnie nie słuchali. Mógłbym tam wstać i powiedzieć najwspanialsze rzeczy, a nie zwrócono by na mnie zbytniej uwagi. A teraz mogę powiedzieć najgłupsze rzeczy na świecie, a spora liczba ludzi pomyśli, że kryje się w tym jakieś wielkie ukryte znaczenie czy coś.
Dylematy stojące przed bogatymi 4. Czasami tym, co sprawiło, że odniosłeś sukces, były zmartwienia i niepokoje, których nie możesz porzucić, gdy jesteś bogaty.

Myślę, że to, czego wielu ludzi tak naprawdę oczekuje od pieniędzy, to możliwość zaprzestania myślenia o pieniądzach. Żeby mieć tyle pieniędzy, żeby mogli przestać o tym myśleć i skupić się na innych rzeczach. To ten dziwny związek: mają obsesję na punkcie zarabiania pieniędzy w nadziei, że pewnego dnia całkowicie to zignorują.

Ta obsesja jest podsycana stresem i niepokojem. Często objawia się jako ambicja zawodowa, agresywne inwestowanie i motywacja typu A.

Potem, gdy już staną się bogaci, zdają sobie sprawę, że nie mogą uwolnić się od stresu. Stało się to zakorzenione w ich tożsamości.

Pracują 80 godzin tygodniowo, bo chcą w końcu nigdy nie musieć pracować. Ale kiedy już będą mieli dość pieniędzy, aby przejść na emeryturę, nie będą mogli ich ograniczać, ponieważ nie wiedzą, jak robić w życiu cokolwiek innego poza pracą.

Wielu doradców finansowych, z którymi rozmawiałem, twierdzi, że jednym z ich największych wyzwań jest nakłonienie klientów do wydawania pieniędzy na emeryturze. Nawet odpowiednią, konserwatywną sumę pieniędzy. Oszczędność i oszczędność stają się tak ważną częścią tożsamości niektórych ludzi, że nie mogą zmienić biegu.

Myślę, że dla niektórych osób to naprawdę w porządku. Oglądanie pieniędzy złożonych daje im więcej przyjemności niż ich wydawanie.

Ale ci, których ostatecznym celem jest zaprzestanie myślenia o pieniądzach, utknęli. Odmowa uznania, że osiągnąłeś swój cel, może być tak samo zła, jak nigdy go nie osiągnąć.

5. Nie ma łatwego sposobu zarządzania majątkiem i dziećmi.

Charlie Munger został kiedyś zapytany przez jednego ze swoich bogatych przyjaciół, czy pozostawienie dzieciom dużej ilości pieniędzy zrujnowałoby ich zapał i ambicję.

„Oczywiście, że tak” – powiedział Charlie. – Ale i tak musisz to zrobić.

"Dlaczego?" zapytał przyjaciel.

„Bo jeśli nie dasz im pieniędzy, znienawidzą cię” – powiedział Charlie.

Podobnie jak wiele rad Mungera, myślę, że ta interakcja została zaprojektowana tak, aby zapadała w pamięć. To prawdopodobnie 80% prawdy.

Ale w sumie ma rację. Oto dwie możliwości dla bogatych: zrujnować swoje ambicje dziedziczeniem lub zaryzykować jakąś formę konfliktu, odmawiając im łatwego życia.

Warren Buffett powiedział kiedyś, że często słyszy, jak bogaci ludzie mówią o tym, jak niebezpieczne jest społeczeństwo opiekuńcze, tworząc pokolenie włóczęgów zależnych od bonów żywnościowych i zasiłków dla bezrobotnych. Ale „ci sami ludzie zostawiają swoim dzieciom dożywotni zapas bonów żywnościowych i nie tylko” – powiedział. „Zamiast urzędnika ds. opieki społecznej, mają urzędnika ds. funduszu powierniczego. Zamiast bonów żywnościowych mają akcje i obligacje, które wypłacają dywidendy.

Oczywiście są wyjątki. Ale większość wyjątków – bogate dzieci, które dziedziczą pieniądze i nie ma to wpływu na ich ambicje – wynika z tego, że dzieci są wyjątkowe, a nie dlatego, że rodzice koniecznie podjęli mądrą decyzję. Gdyby 18-letni Bill Gates odziedziczył 1 miliard dolarów, nie powstrzymałoby to jego ambicji. Podobnie jest ze Stevem Jobsem i Elonem Muskiem. Markowi Zuckerbergowi zaoferowano 1 miliard dolarów w gotówce na Facebooku, gdy miał 22 lata, ale nawet nie mrugnął okiem, nawet się nad tym nie zastanawiał.

Ale to rzadkie ptaki. Większość ludzi kieruje się strachem, że sobie nie poradzą.

Mój przyjaciel Chris Davis dorastał w zamożnym domu – jego dziadek to legendarna inwestorka Shelby Davis, która zamieniła 50,000 1 dolarów w prawie XNUMX miliard dolarów – i gdy był młody, powiedziano mu, że nie zobaczy z tego ani grosza, ponieważ rodzina nie chce pozbawić go możliwości zarobienia pieniędzy na własną rękę.

Chris zażartował: „Mogli mnie chociaż trochę okraść”.

To nigdy nie jest łatwe.

6. Szybkie bogactwo jest bogactwem kruchym.

Podoba mi się pomysł, że szybkość, z jaką zgromadziłeś bogactwo, to okres półtrwania określający, jak szybko możesz je stracić. Podwoić swoje pieniądze w ciągu roku? Nie zdziw się, gdy równie szybko stracisz połowę kwoty. Blitzscalowanie? Blitz się nie udał.

W przypadku szybkiego i kruchego bogactwa dzieją się dwie rzeczy.

Po pierwsze, pieniądze, które łatwo przychodzą, zwykle łatwo wydawane są. Kiedy pieniądze przychodzą szybko, emocjonalny koszt przepuszczenia ich na coś błahego jest niski. Jesteś ostrożny z czymś tylko wtedy, gdy jest ci to drogie. Wydawanie szybkich pieniędzy, w które nie zainwestowałeś dużo czasu i energii, może wydawać się odpowiednikiem przygody na jedną noc: impulsywne i podatne na żal. Stare pieniądze chcą schronienia podatkowego, nowe pieniądze chcą Lambo.

Po drugie, im szybciej zgromadzono bogactwo, tym większe jest prawdopodobieństwo, że było ono wynikiem szczęścia, które równie szybko się odwróci.

Połącz te dwie rzeczy, a ilekroć zauważysz przypływ szybkiego bogactwa – dobrym przykładem była kryptowaluta w 2021 r. – wiesz, że to się źle skończy, ponieważ szczęście zamieni się w ryzyko, a rzucająca się w oczy konsumpcja w niepozorny dług związany ze stylem życia.
Dylematy stojące przed bogatymi 7. Reputacja ma dynamikę w obie strony, ponieważ ludzie chcą mieć kontakt ze zwycięzcami i unikać przegranych.

Im większe sukcesy odnosisz, tym więcej ludzi chce być z Tobą kojarzonych – i to jest świetne.

Ale to jest równie potężne w odwrotnej kolejności.

Ktoś na początku swojej kariery może coś schrzanić i szybko odzyskać siły, przechodząc do następnej firmy. Każda usterka osoby lub firmy odnoszącej sukcesy pojawia się w wiadomościach, nasycając kanały plotkarskie w ich sieci.

Problemy Lehman Brothers w 2008 roku trafiły na pierwsze strony gazet w całym kraju; mały bank publiczny mógł być na skraju wyczerpania, prawie nieświadomy.

Firma taka jak Sears również pasuje do tego segmentu: wszyscy są świadomi, jak bardzo jest to obciążone, więc nikt – klienci, pracownicy, inwestorzy, dostawcy – nie chce być z tym kojarzony.

To jak powiedzenie: „Im wyżej małpa wspina się na słupie, tym lepiej widać jej tyłek”.

8. Oczekiwania mogą rosnąć szybciej niż dochód, więc wyższy dochód powoduje, że oczekiwania wymykają się spod kontroli.

Bogactwo jest względne. Luksus jest względny. Obydwa są po prostu porównaniem tego, co masz, i tego, co mają inni ludzie.

Dziwactwo, które widziałem wiele razy, polega na tym, że niektórzy z najbogatszych ludzi są najbardziej podatni na oczekiwania, które wymykają się spod kontroli, ponieważ stają się niezwykle świadomi tego, jak żyją inni bogaci ludzie.

W 1907 roku autor William Dawson napisał o tym, jak poczucie bogactwa ma się do tego, do czego jesteś przyzwyczajony:

„Człowiek wykształcony, przyzwyczajony do łatwych środków, cierpiałby niewypowiedziane tortury, gdyby kazano mu mieszkać w jednym pokoju w zaludnionej i obskurnej kamienicy i musiałby się utrzymywać z pensji jednocześnie nędznej i niepewnej. Dręczyłoby go wspomnienie szczęśliwszych rzeczy, o których, jak mówi się, jest „koroną smutku smutku”.

Ale człowiek, który nie znał innych warunków życia, jest nieświadomy jego niedoli. On nie ma żadnego standardu porównawczego. Środowisko, które doprowadziłoby wyrafinowanego człowieka do myśli samobójczych, nie wywołuje w nim nawet niezadowolenia. Dlatego wśród biednych jest o wiele więcej szczęścia, niż nam się wydaje”.

Aby uzasadnić swoją tezę: Dawson sam odniósł spore sukcesy i przywykł do łatwych środków, jak na ówczesne standardy. Ale Dawson, który zmarł w 1928 r., spędził większość swojego życia bez elektryczności i klimatyzacji. Nigdy nie brał antybiotyków, Advilu ani szczepionki przeciwko polio. Nigdy nie spotkał się z w miarę dokładnymi prognozami pogody ani autostradą międzystanową.

Przeciętny Amerykanin wysłany dzisiaj w przeszłość, aby doświadczyć życia Dawsona, cierpiałby te same „niewypowiedziane tortury”, o których pisał. Ale nie miał współczesnych czasów, do których mógłby porównać swoje życie, więc wydawało mu się luksusowe.

Wszystko, co dobre w życiu, jest sprawiedliwe rozdźwięk między oczekiwaniami a rzeczywistością, a kiedy twoim głównym punktem odniesienia są inni bogaci ludzie próbujący zaimponować sobie nawzajem, luka ta może szybko się zamknąć.

9. Nikt nie będzie Cię pamiętał za 100 lat.

Równie dobrze możesz więc skupić się na tym, co sprawi, że będziesz szczęśliwy teraz, zamiast na tym, co za pieniądze możesz kupić w przyszłości.

Jest takie szkockie przysłowie: Ciesz się, póki żyjesz, bo już dawno nie żyjesz.

Autor: Morgana Housela

Źródło: Fundusz współpracy